Yüzbaşının Oğlu - Nedim Gürsel

          Nedim Gürsel uzun zamandır aklımda olan ama bir türlü okuma fırsatını bulamadığım sevdiğim yazarlardan biridir. Bu kitapla tanışmış oldum. Sevdim tabi ki. Çok güzeldi.

          Yeni bir yazarla tanışmış oldum. Bir dost edinmiş gibi oluyor insan. Diyarbakır kitap fuarında imzalatmıştım kendisine. Söyleşisini de dinlemiştim. Söyleşisinde bu romandan da söz etmişti. Toplumun pek onaylamayacağı bir cinsellik olduğundan söz etmişti. Tabulara dokunan tarafından söz etmişti.

          Edebiyat eserlerinde olsun film ve dizilerde olsun cinsellik, yaşamın içinde hiç yokmuş gibi hikayenin anlatılması pek gerçekçi gelmiyor bana. Sanki öyküsü anlatılan insanlar tamamen aseksüel insanlarmış gibi görünüyor. Pek dürüstçe gelmiyor bu bana. Gerçeklikten kopuk olunca bir şeyler eksik kalıyor ve bir sahtelik kokuyor. Bu anlamda yerli ve  yabancı dizileri karşılaştırdığınızda bunu çok daha iyi görürsünüz. Sadece bu yüzden bile yabancı diziler çok daha güzel, daha doğal geliyor.

          Okurken sürekli kendi lise yıllarım canlandı durdu. Şu anda yaşlılık zamanlarını yaşayan bir erkeğin ağzından, geçmişten bugüne anılarını, daha çok ta lise yıllarında yaşadığı anılarını okuyoruz.  Galatasaray lisesi, yasak aşk, aileden uzakta yaşanan ergen gençlik dönemleri, cinselliğin keşfi, sadece erkek arkadaşlar arasında konuşulan cinsel espriler, şakalar, 27 Mayıs Darbe dönemi, Demokrat Parti, üst düzey bir politikacının, üst düzey bir subayın dışardan görünmeyen aile içi yaşamları, zaafları, v.s. üzerine insanı düşündüren bir roman.

          Yasak aşklarla ilgili, kendi adıma kimseyi yargılama hakkını kendimde bulmuyorum. Bu tür yasak aşklar yaşayan insanlar arasında yaşananlar sadece kendilerini ilgilendirir. Birbirine zarar verme, şiddet olmadıkça toplumu ilgilendirmemeli. Ama bu uygarlık düzeyinden çok uzaktayız tabi.

Günlük yaşam içerisinde insan, bazen cinsel cazibenin çekimine, bazen de aşk duygusunun çekimine kapılabiliyor.

          Yıllar önce çok sevdiğim, çok değer verdiğim yakın arkadaşım da yasak bir aşka düşmüştü. Üniversiteyi yeni bitirdiğimiz yıllardı. Çalıştığı işyerinde şefine aşık olmuştu. Şefi evli bir kadındı. Bir süre sonra şefine durumu söylemiş ve şefi olgunlukla karşılamıştı. Ne kıyameti koparmış ne de pas verme yoluna gitmişti. Daha önce nasılsa aynı şekilde iş arkadaşı olarak davranmaya devam etmişti. Böylece zamanla soğumasını sağlamıştı. Olayı eşine de söylemişti.  Bir süre sonra arkadaşım akademisyenlik yüksek lisansı kazanınca Amerikaya gitti ve daha dönmemeyi tercih etti. Arkadaşım, hayatta tanıdığım en dürüst insanlardan biri desem hafif kalır en dürüstü desem daha doğru olur. Aynı şekilde oldukça olgun ve dürüstçe yaklaşan o şefine, o güzel insana da çok saygı duydum.

Şimdi burada yalan, ikiyüzlülük, aldatma, sahtekarlık, arkadan iş çevirme var mı? Doğal, insani duygular değil mi bunlar?

Önemli olan birbirine zarar vermemek, taciz etmemek, aldatmamak, sahtekarlık yapmamak değil midir?

Altı Çizilenler ;