İçimden Geldi..: Ben İmzamı Attım. Sıra Sende

İçimden Geldi..: Ben İmzamı Attım. Sıra Sende: Yukarıdaki insan müsveddesi için hiçbir şey yazmaya gerek duymuyorum. Lütfen  imza atın.  Destek verin sizde. HAYVANLARA DOKUNMA. O...

Hayatın Mucizeleri Stefan Zweig

Stefan Zweig, herhangi bir kitabını okumadığım halde sevdiğim yazarlar arasındaydı.

Boşuna değilmiş sevgim. Kitap çok güzeldi. Çok etkileyici, düşündürücü, duygulu hikayeler. 1. Dünya Savaşı yıllarında Avrupadan insan hikayeleri. aşk, vatan, devlet, savaş, savaş karşıtlığı, özgürlük, birey olmak, insan doğası, ötekileştirme, dinler  v.s üzerine insanı derin düşüncelere yönelten dokunaklı öyküler..   

Altı çizilenler :

halkların ve dinlerin birbirine yabancılığı, kanlarını birbirlerine daima yabancı ve düşman olarak görme,birbirinden şüphe duyma yönünde verilen eğitim; bu şüphe ve olumsuzluk ancak sevgiyle aşılabilirdi. /sf:39

Böyle bir insandan kendisine ve kendi ruhuna uzanan bir yol yoktu. Yan yana olma vardı ama fark etme yoktu, boşluk vardı ve kavrayış yoktu. /sf:63

Benim kabul ettiğim tek bir görev var; o da insan olmak ve çalışmak. İnsanlıktan öte bir vatanım, insanları öldürmek gibi bir hırsım yok. /sf:151

Birey daima fikirden güçlüdür; yeter ki kendisi olarak kalsın, kendi iradesiyle. Tek bilmesi gereken, insan olduğu ve öyle kalmak istediğidir; o zaman çevresindeki laflar, bugünlerde insanları uyuşturmak için söylenen o laflar, vatan, görev, kahramanlık, bütün bunlar yalnızca leş gibi kan kokan, sıcak, canlı insan kanı kokan kelimelerdir./sf:153

Bir kağıt parçasının hiçbir şeyimi almasına izin vermiyorum, sonu insan öldürmekle biten hiçbir kanunu tanımıyorum. Bir devlet dairesinin belimi bükmesine izin vermeyeceğim. Şu anda siz erkekler, hepiniz ideolojiler tarafından mahvedildiniz, politika ve ahlak düşünüyorsunuz, biz kadınlarsa hala doğrudan doğruya hissediyoruz. Vatanın anlamını ben de biliyorum ama bugün ne olduğunu da biliyorum: adam öldürme ve kölelik. İnsan, halkının bir parçasıdır ama halkı çıldırdı diye onun da çıldırması gerekmez./sf:168

Ali İsmail Korkmaz

Bu çocuğu öldüren katiller !
Bu çocuğun yüzü kalbinize mühür olsun. Bir gün de sevdiğinizle uyanmak nasip olmasın. İçinize dermansız bir dert düşsün, hiç uyku uyumayın. Her gün çocuğunuzdan bir haber bekleyin de alamayın. Bir tatlı dost sözü duymadan ömrünüz nihayet etsin. Her sabah boğulacak gibi uyanın. Ve size ne desem az. Size ne desem kifayet etmez." / Ece Temelkuran