Bir Ortadoğu romanı..
Lübnan ın
Beyrut şehri. Oxford , Paris
Beyrut.. iç savaşın yaşandığı yıllar 1979-1992..
Hıristiyanlar, ermeniler, şiiler,
araplar, Müslümanlar, v.s pek çok farklı inanca, farklı etnisiteye sahip
insanların bir arada veya yan yana yaşadığı ilginç bir şehir.
Beyrut tan insan hikayeleri.
Filipina..zengin bir hıristiyan
aile olan Zeynab hanımın evinde çalışan yardımcı (yatılı)
Deniz.. Türkiyeli , kadın, Oxford
ta akademik çalışmalar yapıyor.
Dr hamza… Filipina nın babası. Beyrut Şatilla mülteci
kampında doktor. Şatilla katliamında ölüyor.
Marwan… Beyrutta yaşıyor. Suriyeli.
Filipina nın oturduğu binada kapıcı.
Nasır… taksi şöförü
Ortadoğu.. İnsanların, ülkelerin,
şehirlerin etnik adiyetlere, inançlara, mezheplere, örgütlere göre ayrıştığı,
bölündüğü coğrafya.
İnsanlar doğdukları mahalleye,
şehre, ülkeye göre Müslüman, Hıristiyan, Yahudi, Hindu , Türk, Kürt, Arap, Ermeni,
Süryani, Alevi, Şii, Sünni v.s olarak
doğuyor. Ve genelde diğerlerine düşman olarak, nefret duyguları beslenerek büyütülüyor. Çok az insan atalardan,
ailelerden devralınan bu mirası sorgulama yoluna gidip bu düşmanlıktan
nefretten kendini kurtarabiliyor. Kan davalı aşiretlerle dolu Ortadoğu.
Her topluluğun egemenlik kurma
uğruna sürdürdüğü savaşlar, isyanlar.. ölümler, öldürmeler, şehadet, kin,
nefret, düşmanlık, v.s…
Her topluluk, devleti, olmazsa
şehri, o da olmazsa mahalleyi ele geçirip egemenlik kurma sevdasında. Bunun için
savaşıyor, isyan ediyor, öldürüyor, ölüyorlar..
Devlete egemen olan topluluk, sadece
kendinden olan topluluğa mutluluk sağlarken, diğer topluluklara hayatı zindan
ediyor. Ve böylece hiç bitmeyen savaşlar, kargaşalar, kaoslar sür git devam
etmekte.
Bu senin hikayen. Sen de Ortadoğulusun!
Diyor sevgili Ece Temelkuran..
Yıllar önce Amerika da İngilizce konuşmaya
çalıştığım bir Amerikalı, bana bakıp nereli olduğumu tahmin etmeye çalışırken, Ortadoğulu
musun, Hispanik misin diye sormuştu. Ben de pattadanak ani bir refleksle hayır Ortadoğulu
değilim diye cevap vermiştim. Amerika da yaşayan arkadaşım da yandan gülüyordu.
Ne! Biz Ortadoğulu muyuz ki? Diye çıkışmıştım.
O da ; Ben Kırklareli liyim, sen
Mardinli. farkında mısın demişti de acı gerçeğe ben de gülmüştüm.
O ana kadar Ortadoğulu olduğumuzu
hiç düşünmemiştim.
Çok çalışkan bir araştırmacı,
gazeteci yazar sevgili Ece hanım. Milliyetteki yazılarını severek okurdum. Türkiye
de, Kürtlerin acılarını, kimlik sorunlarını da en iyi anlayan, anlatan çok az isimden
biridir. Bu yüzden daha bir seviyorum sevgili Ece Temelkuran ı.
Altı Çizilenler ;